Yonca Evcimik, Gökay Kalaycıoğlu ile 360 Derece programına konuk oldu. Yıllar öncesiyle ilgili itiraflardan bulunan Evcimik şaşırttı. Aslında evlenmek istemediğini söyleyen Evcimik, annesinin isteği üzerine evlendiğini itiraf etti. Çocuk sorularına da ”Hayattaki görevim anne olmak değil” diyerek cevap verdi.
Yonca Evcimik, bu zamana kadar evlenmek istemediğini ve çocuk sahibi olmak istemediğini söyledi
“Her anne gibi benim annem de evlenmemi istedi. Ben annem istiyor diye evlendim, yoksa evlenmezdim. Babam rahmetli olduktan sonra ‘annem acaba evlensen mi?’ dedi. Ben boşandıktan sonra da ‘asla evlenme, hayatını yaşa’ demeye başladı. Annem torun sahibi olmak istedi ama biz ona bolca dört ayaklı torun verdik. Hiç çocuk isteğim olmadı. Sorumluluk sahibi bir insanım ama bu hayattaki görevim anne olmak değil demek ki. Bunu kendimde eksiklik olarak da görmüyorum” ifadelerini kullandı.
Evcimik’e “Annenin görmesini istediğin için evlendin. Aşık olmamış mıydın?” sorusu soruldu. Bu sorunun üzerine sözlerine devam eden Yonca Evcimik “Aşık olarak evlendim. Boşanırken de aşıktım ama hayatta ideallerimiz birbirimizi tutmadı. Birbirimizi üzmeye ve kırmaya başlayınca boşandık. İşim gereği evlilikte baskın karakterdim. O dönemde her şeyin altında kalkarız diye düşündük ama olmadı. Biz 4 sene evli kaldık, şimdikiler 1 ay sonra boşanıyor. Toplamda 10 sene birlikteydik. Evliliğim sürmedi diye kendimi hiçbir zaman hırpalamadım. Her an yeniden evlenebilirim. İnsanlık hali bu her an her şey olabilir. Ağır ve duvar gibi duran bir insanla ben yapamam. Eğlenebileceğim biriyle olmak isterim. Benim öyle kriterim yok, gönlüm nereye kayarsa. Ayran gönüllü biri değilimdir, ilişkilerim hep yıllarca sürdü” dedi.
Geçen aylarda verdiği röportajda da sanat hayatına dair konuşan Evcimik, sanat hayatına 45 sene önce başladığını belirtmişti. ”Çocuk işçiydim ben” diyerek eski günleri andı.
”Önce özel bir bankanın çocuk tiyatrosunda çalışmaya başladım ve profesyonel olarak ilk paramı orada kazandım. Ondan iki sene sonra müzikaller geldi. Bu arada konservatuvarda okuyordum. O dönemde 1 yaş altıyım diye gittiğimiz yerlere beni almıyorlardı. Resmen çocuk işçiydim”
